Matruşka

İnsanoğlu matruşka gibi...

İçi açıldıkça başkalaşan, içine doğru gidildikçe küçülen insan...

Dışı boyalı, süslü püslü, karmaşık,
İçine girdikçe rengi azalan, deseni yok olan insan...

Uzaktan net görünüp, içini açtıkça karmaşıklaşan insan...

Bir iken, bin olan; sağı solu belli olmayan insan...

Hepimiz birer matruşka bebeğiyiz.Kat kat örülmüş, iç içe geçmiş, katman katman olmuşuz. Herkese başka bir katmanımızı sunuyoruz. Kimilerini allı güllü dış katmanımızla kandırıp, yavaş yavaş açıyoruz içimizi. Birbirimizi böyle böyle kandırıyoruz. İçerideki insancıklar ortaya çıktıkça korkuyoruz, uzaklaşıyoruz birbirimizden...

"Ben insanı bir görüşte tanırım" diyenler vardır hani. Afedersiniz ama "nah tanırsınız!". Mümkün değil. Bir katmanını çözdüklerinde insanı tanıdığını sananlar, büyük bir yanılgıya düşer ve yeni bir katmanla karşılaşınca öfkeye kapılırlar... Siz bu ukalalardan olmayın e mi?