19 Şubat 2016

Öç alabilme gücü...

Jerzy Kosinsky, Boyalı Kuş kitabında "Kendi kendine yaşardı insan. Gönül rahatlığına erişmeyip yapmadığı bir işin pişmanlığıyla kıvranarak kendi gözündeki değerini yitirirse, sürgüne gönderilip lanetlilerin dünyası üzerinde sonu gelmez bir yolculuğa çıkan ifritlere dönerdi. Kendine saygısını yitirir, yaşamının anlamı kalmazdı. Her birimize değer kazandıran şey bize küfredildiği zaman bunun öcünü alabilme gücümüzdü." der. (E yayınları,Çev. Aydın Emeç)

Kosinsky kara vicdanları yıkayıp temizlemeye yönelik mi yazmıştı bu kitabı, yoksa bir intikam biçimi olarak mı bilmiyorum. Gün savaş günüydü, hava cehaletten göz gözü görmeyecek derecede kararmıştı. Herkesin acısı başka birinden çıkıyordu… Her ikisi de olabilir.

Ama benim bugün kafamı dönüp dönüp kurcalayan şey, insanın kendi gözündeki değeri canlı tutmanın ne denli zor olduğu… Kendi gönül rahatlığıyla, istediği gibi yaşamak; lanetlenmeden yaşamak; kendine saygını yitirmeden yaşamak…?


Evet, diyordu ki; "her birimize değer kazandıran şey bize küfredildiği zaman bunun öcünü alabilme gücümüzdü". Var mı böyle bir gücünüz?


1 yorum:

Yusuf Kaya dedi ki...

🍪🍪🍪🍰☕🥄

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...